Jacques Brel, geboren als Jacques Romain Georges Brel te Schaarbeek (Brussel) en overleden op 9 oktober 1978 te Bobigny (Parijs), was een Belgische zanger, componist en tekstschrijver die in de vroege jaren '60 uitgroeide tot een internationale vedette. Na zijn afscheid van het podium in 1967 was hij enige tijd actief als acteur en regisseur van films. Jacques Brel was voorbestemd om zijn vader op te volgen als fabrieksdirecteur en hij ging ook werken in de fabriek, maar ondertussen schreef Brel liedjes en gedichten. In 1956 beleefde Jacques Brel zijn definitieve doorbraak met het succesvolle plaatje Quand On n'A Que l'Amour. Jacques Brel beschouwde zichzelf als Franstalige Vlaming en hij zong voornamelijk in het Frans, maar nam ook enkele Nederlandse versies van zijn chansons op. Enkele bekende liedjes van Jacques Brel zijn Ne Me Quitte Pas / Laat Me Niet Alleen / If You Go Away, Les Flamandes, Marieke, Le Moribond / Seasons In The Sun, Le Plat Pays / Mijn Vlakke Land, Amsterdam, La Chanson Des Vieux Amants / Liefde Van Later en Voir Un Ami Pleurer / Een Vriend Zien Huilen. Toen bij Brel longkanker werd geconstateerd, vestigde hij zich op Hiva Oa, een eilandje in de Stille Oceaan, onderdeel van Frans-Polynesië.